نیست که نیست
-------------

مثلِ من کس به جهان دربدری نیست که نیست
عاشق و بی وطن و خونجگری نیست که نیست


جان به لب آمده از کشمکشِ چرخِ فلک
بهرِ پروازِ نفس بال و پری نیست که نیست


دردِ رسوائ خود را به کی گویم یارب
که جهانم خبر از چشمِ تری نیست که نیست


همه یارانِ جهان گشته دل آزار مرا
همدم و مؤنس و یارِ دیگری نیست که نیست


تارِ مویش به نظر همچو کمر میبینم
ور نه در موی میانش کمری نیست که نیت


هر قدر چاره نمودم ، مگر افسوس افسوس
ز سرِ کوی تو دل را سفری نیست که نیت


به دلِ سنگِ تو ای دشمنِ جانم به خدا
نالۀ مرغِ دلم را اثری نیست که نیت


سالها شد که به باغِ دلِ خونین جگرم
طوطی خوش سخنِ لب شکری نیست که نیست


بهرِ تشویقِ دلِ نسلِ جوانِ وطنم
اهلِ این مجلسِ مارا نظری نیست که نیست


ای (ثنا) وصفِ تُرا پیشِ کی گویم دایم
که مراسوی تو یکنامه بری نیست که نیست


من چه گویم ز عزیزانِ هُنر پرورِ خویش
فضلِ) مارابه گدایان نظری نیست که نیست)


ز (فروغِ )توکه روشن شده است کُلبۀ من
نظرم بر رُخِ شمس و قمری نیست که نیست


به جُز از طبعِ رسائ تو (عزیزه) به چمن
بُلبُلِ نغمه سرای دیگری نیست که نیست


بر رُخِ ( نرگسِ شهلاِ) خُمار آلودش 
نظرِ شاهِ جهان را گُذری نیست که نیست


نه ز(ساقی)ونه از(ساغری)(احسان) برماست
مي میخانۀ مارا اثری نیست که نیست


ز غمِ خانه خرابِ شبی پُر سوزم باز
شامِ تاریکِ دلم را سحری نیست که نیتپ


راعیا) دستِ دُعا دار بلند سوی خدا)
جوهرِ) مانده یتیم راپدری نیست که نیست)


محمدنعیم(جوهر)آلمان
16.04.2012